(1)
محمّد صلی الله علیه و آله از 13 سالگی همراه عموی خود شروع به تجارت کرد و در 20 سالگی در
[394]
پیمان جوانمردان [حلف الفضول] شرکت کرد. طبق این پیمان تمام افراد گروه موظف به کمک به ستم دیدگان (از هر قبیله ای که باشد) می شدند. شرکت در این پیمان شروع آوازه محمّد بود.
روزها گذشت، محمّد جوانی برومند شد. یکی از بانوان ثروتمند مکه (خدیجه دختر خویلد) او را به دلیل امانت داریش، عامل تجارت خود قرار داد و در نتیجه راستی و درستی و عقل و کفایت آن حضرت، از تجارت، سود فراوان عایدش گردید و طبعا پیش از پیش مجذوب شخصیت و بزرگواری محمّد صلی الله علیه و آله گردید.
خدیجه دختر خویلد قبلاً دو شوهر او فوت کرده بودند او به خاطر ثروتش و زیبایی اش خواستگاران فراوانی داشت، اما دست رد به سینه همه آنها زد. تا اینکه غلامش را به تجارت در شام فرستاد که محمّد نیز همراه او بود. هنگامی که محمّد با دست پر و با امانت نزد خدیجه برگشت و برکت های زیاد برای او به ارمغان آورد باعث شد خدیجه به محمّد علاقمند شود.
وقتی که خدیجه به صداقت و امانتداری و تقوای محمّد پی برد علت تجرّد محمّد را از ابوطالب پرسید که ابوطالب به ابراز علاقه خدیجه نسبت به محمّد امین پی برد و به اتفاق محمّد به خواستگاری خدیجه رفتند. در آن وقت خدیجه 40 سال و محمّد 25 سال(1)داشت که با هم ازدواج کردند و پس از آن نیز محمّد صلی الله علیه و آله سالها به همان کار تجارتی همسر خود اشتغال داشت.
پنج سال پس از ازدواج محمّد و خدیجه ابوطالب و فاطمه بنت اسد، صاحب فرزندی شدند که مولود کعبه نام گرفت و پس از بعثت پیامبر اولین کسی بود که به او ایمان آورد. بعد از تولد علی بن ابی طالب به علت مشکلاتی که برای ابوطالب پیش آمده بود پیامبر سرپرستی او را برعهده گرفت تا با این کار خدمت ابوطالب در حق خود را جبران نماید.